نویسنده : راضیه کیماسی

اگر نوجوانی، غذا بود، لذیذترین غذا بود و اگر دوست بود، بهترین دوست. حالا فکر کن این نوجوان، دختر هم باشد! خب دیگر همه چیز تکمیل است. دختر که باشی، عاشق این هستی که هنر دختر بودن را میل کنی، از دختر بودنت عشق کنی، از نوجوانی ات شاد باشی و از هنرمند بودنت لذت ببری.

دختر بودن اگر ساده بود که خدا این همه اجر و قرب برایش نمی گذاشت و این همه حدیث و آیه نداشتیم درباره اش! دختران در قصر طلایی خود، تاجی چون سوره کوثر دارند و در ذهنشان رویایی به نام مادر بودن که با این مقام، آن قدر اوج می گیرند که خدا بهشت را زیر پایشان پهن می کند! دختر بودن ریزه کاری دارد، ظرافت دارد.